سوسن شريعتي از مجاهدت مادر براي حفظ گفتمان پدر مي گويد
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۹۹۲۸۵
خبرگزاري آريا - تهران-ايرنا- سوسن شريعتي فرزند مرحوم دکترعلي شريعتي و پوران شريعت رضوي که به تازگي بدرود حيات گفت، از فداکاري و مجاهدت مادر براي حفظ آثار پدرش مي گويد و مي افزايد: ايشان براي حفظ گفتمان همسرش، کمرهمت بست و تا همين اواخر، زندگي خود را در اختيار فرهنگ و بخصوص انتشار آثار دکتر شريعتي گذاشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سوسن شريعتي روز گذشته (يکشنبه) درمراسم تشييع پيکر مادرش ، پوران شريعت رضوي در تهران در گفت وگو با خبرنگار ايرنا يکي از کارهاي مادر را تکميل آثار نيمه کاره و مکتوب کردن آثار شفاهي دکتر شريعتي ذکر کرد و گفت: يکي از نقش هاي مهم پوران شريعت رضوي به ثبت رساندن ميراث شفاهي و نيمه کارهاي بود که با مرگ شريعتي باقي ماند.
وي افزود: مادرش سعي کرد آثار دکتر شريعتي را بدون کمترين سانسور، منتشر و در اختيار مردم ايران قرار دهد و براي اينکه حفظ امانت کرده باشد حتي دست نوشتهها و نوشتههاي خصوصي او را جمع آوري و منتشر کرد.
سوسن شريعتي در پاسخ به سوال خبرنگار ايرنا مبني بر اينکه آيا فرزندان پوران شريعت رضوي و دکتر شريعتي در مسير گفتمان آنها هستند؟ افزود: مونا کوچکترين عضو خانواده هنگام فوت پدر پنج ، احسان 18 ، سارا 16 ساله بود و من نيز 15 ساله بودم، لذا نقش زيادي در انقلاب نداشتيم و بيشتر به درس و مدرسه فکر مي کرديم به هر حال ما هم مثل همسن و سالهاي خود در اوج انقلاب وارد فضاي اجتماعي آن سالها شديم که ترکيبي از انقلاب ، جنگ، آرزوها و اهدافي که مد نظر داشتيم، بود.
وي مي گويد: ما هم با آرمان ها، انديشه ها و رفتارهاي ناشناخته جديدي که جنبش اجتماعي ايران با خودش آورد و ظهور کرد همراه شديم. از سال 60 به بعد به دلايلي در خارج از کشور ادامه تحصيل ميداديم و با فاصله زماني حدود 20 ساله به ايران برگشتيم و به کارهاي مختلف مشغول شديم. يکي آثار دکتر شريعتي را مديريت مي کند، يکي کار نويسندگي مي کند و در مجموع هر کدام از ما به کاري مشغول هستيم. در مورد اينکه حلقه فکري فرزندان شريعتي چقدر به هم نزديک يا دور است را ديگران بايد تشخيص بدهند، ولي در کل همه بچه هاي شريعتي و پوران، خود را متعلق به يک سنت و خاستگاه مشخص ملي - مذهبي مي دانند، که گرفته شده از فکر شريعتي و پوران شريعت رضوي است.
وي در مورد فعاليت هاي پوران شريعت رضوي پس از فوت دکتر شريعتي ، گفت: دکتر شريعتي در سال 1356 از ميان ما رفت. با توجه به اينکه از سال 52 دکتر شريعتي عملاً ممنوع القلم ميشود تا سال 56 کمتر از30 درصد از آثارش منتشر شده بود. دوره کوتاهي از سال 56 و 58 انتشار آثار شريعتي تحت حمايت و هدايت مرحوم دکتر حسن حبيبي در خارج از کشور کليد ميخورد، بعد از آن تاريخ، وظيفه حفظ و نشر آثار دکتر شريعتي به خانم پوران شريعت رضوي منتقل ميشود و از سال 58 مادر با همکاري دوستان دکتر شريعتي، سخنرانيهاي ايشان در حسينيه ارشاد را پياده و به مرور منتشر کرد.
وي افزود: آثار و دست نوشته هايي که تا آن زمان، هرگز چاپ و منتشر نشده بود تحت کنترل، نظارت و هدايت مادر و در فاصله زماني سال 58 تا آخرين شماره هاي « نشر آثار» يعني تا سال 72 به چاپ مي رسد لذا در اين مدت با کمک آقايان امير رضايي و مجيد شريف، وظيفه چاپ و نشر آثار و سخنراني هاي پدر برعهده پوران شريعتي (شريعت رضوي) است.
سوسن شريعتي مي گويد: در اين رهگذر ما با مشکلات زيادي در دهه شصت مواجه هستيم. دهه شصت دهه جنگ، بحران، اضطرارهاي سياسي، ناامني و تشنج است و براي يک زن که در کشوري زندگي ميکند که حوزه نشر و فرهنگش مانند ديگر حوزهها کاملا مرد سالار است و همچنين با وجود غيبت فرزندانش، بسيار طاقت فرسا است و او مجبور مي شود با چنين سيستمي سر و کله بزند. مادر نه تنها با دنياي مردسالار انقلابي در بخش فرهنگ نشر و کتاب مواجه بود که با يک جو و جامعه دستخوش انسداد فرهنگي و سياسي دهه 60 مدام در چالش بود.
وي گفت: در دهه 60 اخذ و دريافت مجوز براي يک کتاب ، کار هر کسي نبود. تردد در راهروهاي وزارت ارشاد، حوصله و تصميم بزرگي مي خواست که اين کار از پوران شريعت رضوي بر مي آمد. بخصوص در سال هايي که نام شريعتي تقريبا جزو نام هاي ممنوعه درعرصه سياسي آشفته ايران بوده و آثارش به راحتي مجوز نمي گرفت، پوران خانم مجاهدت بسيار کردند، تا پايان دهه شصت حتي برگزاري يک مجلس بزرگداشت براي علي شريعتي کار سختي بود و واقعا گاهي به خط قرمز تبديل ميشد.
سوسن شريعتي مي افزايد: پوران شريعت رضوي قبل از ازدواج، همکلاسي دکتر شريعتي بود، هر چند بعد از پيروزي انقلاب به عنوان شخص فرهنگي بازنشسته شد، ولي نهايتا براي حفظ گفتمان شوهرش، کمرهمت بست و تا همين اواخر، زندگي خود را در اختيار فرهنگ و بخصوص انتشار آثار دکتر شريعتي گذاشت. او سعي کرد آثار دکتر شريعتي را بدون کمترين سانسور، منتشر و در اختيار مردم ايران قرار دهد و براي اينکه حفظ امانت کرده باشد حتي دست نوشتهها و نوشتههاي خصوصي او را جمع آوري و منتشر کرد.
وي ادامه داد: يکي از کارهاي مادر، تکميل آثار نيمه کاره و مکتوب کردن آثار شفاهي دکتر شريعتي بود. بنابراين يکي از نقش هاي مهم پوران شريعت رضوي به ثبت رساندن ميراث شفاهي و نيمه کارهاي بود که با مرگ شريعتي باقي مانده و او در حقيقت آنها را به ثبت رساند و اين کار، امکان انتقال گفتمان دکتر شريعتي به نسل هاي بعدي را فراهم مي کند.
سوسن شريعتي در پاسخ به اين پرسش که آيا براي خانواده دکتر شريعتي، موانع و مزاحمتهاي امنيتي صورت گرفته است؟ گفت: بيشترين موانع در دهه 60 و در مورد چاپ و نشر آثار و ممانعت در برگزاري مراسم سالگرد درگذشت دکتر شريعتي بود. در خرداد 1360 قصد برگزاري بزرگداشت و سالگردي براي دکتر شريعتي داشتيم، نيروهاي امنيتي براي جلوگيري از برگزاري مراسم، مشکل ايجاد کردند و پوران شريعت رضوي در اين ارتباط خيلي اذيت شد، چون فکرش را نميکرد روزي برخي انقلابيون، براي خانواده شريعتي ايجاد مزاحمت کنند.
فرزند پوران شريعت رضوي گفت: مادر بيش از هر چيز يک شخص فرهنگي بود ولي تجارب سياسي و درگيري با عالم سياست را با مرگ برادرش در سال 1332 تجربه کرد و بعد هم ازدواج با علي شريعتي، موجب شد خواه ناخواه در وسط مسائل سياسي قرار گيرد و لذا دائم در مسير زيست سياسي قرار داشت، چه در زمان شاه و چه بعد از آن. هرچه هم او بخواهد از سياست فاصله بگيرد سياست دست از سر او بر نمي دارد. به اين ترتيب قبض و بسط مسائل سياسي پنج دهه اخير ايران شامل حال پوران شريعت رضوي هم مي شده است، هر چند که خود ايشان هرگز وارد مسائل سياسي به شکل ميداني نمي شود ولي هميشه در معرض نقد و بررسي بود.
وي يادآور شد: هر وقت بحث دين و مذهب و ميزان پايبندي شريعتي به دين پيش مي آمد و نوع مکتبي که شريعتي به آن مي پرداخت در معرض نقد يا هجمه بود، خود به خود اسم پوران وسط اين ماجراها بود. وقتي موضوع دين و اعتقادات دکتر شريعتي در اين دوران چهل ساله پيش مي آمد مخالفان مي گفتند چرا همسر شريعتي پوشش اسلامي کامل ندارد، چرا که پوران شريعتي در قالبي که در ايران بعد از انقلاب براي حجاب و پوشش تعريف کرده بودند نمي گنجيد، به همين دليل حتي پوشش ما هم در مظان توجه و حساسيت بود.
شريعتي افزود: دولت ها در پيش و پس از انقلاب، به نوعي با خاستگاه شريعتي مشکل داشتند و هميشه نسبت به شريعتي و نزديکانش نگاه و وجه امنيتي پر رنگ بوده است. وجه موفق و متفاوت پوران شريعت رضوي، استقلال اقتصادي از کانون قدرت و نگاه فرهنگي به مسائل بود. به همين دليل در امور سياسي به معناي ورود در قدرت دخالت نمي کند و وارد نمي شود ولي هر چند پوران شريعت رضوي با قدرت و سياست رابطه اي نداشت ولي آنها با او کار داشتند و به نوعي هميشه در معرض توجه کانون قدرت بود.
وي يادآور شد: مادر تلاش کرد ميراث دکتر شريعتي و مرکز فرهنگي نشر آثار او، با دوري از نهاد قدرت، آلوده نشود، خود پوران شريعت رضوي نيز نه در زمان شاه و نه در جمهوري اسلامي به نهاد قدرت نزديک نشد، هرگز در مسير مصلحت انديشي در اين نظام يا نظامي ديگر قرار نگرفت و يک زندگي فرهنگي و آرامي را انتخاب کرد که داراي استقلال مالي بود. ولي همان گونه که گفتم با اين وجود سياست و قدرت با او کار داشت و دست بردار نبود.
سوسن شريعتي افزود: بزرگداشت دکتر شريعتي در سال 1360 با حمله نيرويهاي به اصطلاح خودسر مواجه شد و در واقع آخرين مجلسي است که در دهه شصت گرفته ميشود و تا پايان دهه شصت، عملا در حسينه ارشاد، مراسمي برگزار نشد، البته به صورت پراکنده توسط علاقهمندان و دانشجويان در دانشکدهها و دانشگاههاي کشور در بزرگداشت دکتر شريعتي مراسمي برگزار ميشد.
وي ادامه داد: کار فرهنگي در ايران کار مشکلي است و شديدا با مسائل سياسي عجين است و چانه زني ها و گرفتاري هايي در اين مسير وجود دارد. حساسيت بسياري بر روي کار فرهنگي در ايران وجود دارد چرا که اگر با خوانش فرهنگي رسمي تفاوت داشته باشد موانع بيشتر مي شود. بنابراين کار خانم پوران شايد در اين جو قابل توجه، بسيار بزرگ بوده است.
سوسن شريعتي در پاسخ به اين پرسش که نامههاي دکتر شريعتي که تحت عنوان «برسد به دست پوران عزيزم» منتشر شده، جنبه اجتماعي دارد يا عاشقانه؟ گفت: کتاب برسد به دست پوران عزيزم شامل 23 نامه است که دکتر شريعتي 23 ساله، پس از ازدواجش و در فاصله سالهاي 1338 و 1339 که در فرانسه مشغول تحصيل بود براي پوران شريعت رضوي نوشته است. در آن يک سالي که از هم دور هستند اين نامهها از پاريس به مشهد نوشته ميشود و تمام اين سالها مادر از چاپ اين نامهها سرباز ميزند و اجازه چاپ نميدهد، نهايتاً راضي شد که در سال گذشته اين نامهها را منتشر کند تحت عنوان کتابي به نام «برسد به دست پوران عزيزم» .
وي تاکيد کرد: ارزش اين کتاب در اين است که اولا اين نامه ها در اروپا نوشته شده است و اينکه شريعتي جوان، مشاهدات خود را از اروپاي آن زمان براي همسرش مي نويسد و نکته دومي که آن را جالب ميکند اين است که شريعتي جوان که در خارج از کشور است از همسرش چه توقعاتي دارد که در اين نامه ها منعکس است و اين خودش به نظرم نشان مي دهد نظر شريعتي در مورد ازدواج، زندگي و زن چيست. آيا انتظار دکتر شريعتي از زن خانهداري صرف است يا زن مي تواند فعاليتهاي فرهنگي، اجتماعي و همه فعاليتهاي يک انسان را انجام دهد.
سوسن شريعتي افزود: شريعتي در آن مقطع، انتظارات از يک زن را بالا ميبرد و ميخواهد که در امور اجتماعي شرکت کند، از جمله اينکه به مادر ميگويد اميدوارم روزي نوشته هاي من توسط تو جمع آوري و منتشر شود، گويي ميداند پوران روزي قرار است اين بار را به دوش بکشد. اين در حالي است که هنوز شريعتي، سخنران و نويسنده نشده است و در يک فانتزي عاشقانه از ترسيم اين تصوير لذت مي برد که اين پيشبيني عاشقانه، اتفاق ميافتد، دکتر شريعتي شهيد ميشود و پوران نقش پيشنهادي شوهرش را اجرا ميکند.
سيام*ا.ع*
انتهاي پيام /*
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۹۹۲۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گفتمان قرآنی باید در خانوادهها ایجاد شود
به گزارش خبرنگار مهر، آیتالله سید یوسف طباطبایی نژاد صبح پنجشنبه در آئین تجلیل از خادمان قرآن ضمن قدردانی از فعالیتهای حوزه قرآنی صورت گرفته در ایام ماه مبارک رمضان در اصفهان اظهار کرد: قرائت قرآن از اهمیت بالایی برخودار است و این روند باید در جامعه بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد.
وی با بیان اینکه قرآن نور خانه است، ادامه داد: وقتی در خانه قرآن قرائت میشود، فرزندان قرآنی تربیت میشوند و باغ ویلایی نمیشوند.
امام جمعه اصفهان با بیان اینکه نور قرآن بهترین نوع تربیت برای فرزندان است، افزود: برخی تنها یک فرزند دارند و بر این باورند که تربیت فرزندان سخت است و این در حالی است که اگر خانوادهها با قرآن باشند به راحتی میتوانند ۱۰ فرزند را به خوبی تربیت کنند.
وی با بیان اینکه پدر و مادر بودن در واقع معلمی است، گفت: وقتی پدر و مادر اهل قرآن و نماز نباشند، فرزندانشان قرآنی بار نمیآید.
آیتالله طباطبایی نژاد در ادامه با بیان اینکه همه دنیای کفر میدانند که از نظر نظامی حریف ایران نمیشوند، اضافه کرد: راه انقلاب با وجود دشمنان گم نمیشود و این از برکات قرآن است.
وی با بیان اینکه حیات طیبه از آن کسانی است که ایمان و عمل صالح داشته باشند، افزود: این افراد زنده هستند اما از ابعاد انسانیت خارج شدهاند.
نماینده ولی فقیه در استان اصفهان با بیان اینکه گفتمان قرآنی باید در خانوادهها ایجاد شود، ابراز کرد: باید با آیههای قرآن زندگی کنیم و آیات کاربردی را به خوبی بشناسیم و استفاده کنیم.
کد خبر 6094939